Nieuwjaarsduik, camper en australian zoo.

Het is even stil geweest want we hadden geen wifi. De eerste januari hebben wij een nieuwjaarsduik genomen in de zee voor het eerst van ons leven. De water temperatuur is 22 graden dus dat is prima te doen. Een lekkere ochtend aan het strand om nog een beetje bij te kleuren. Henk heeft ons uitgenodigd  voor koffie met gebak in plaats van een nieuwjaarsborrel. Erg lekker allemaal en de kilo's gaan ook goed erop. 's Middags gaan we weer lekker naar het strand en 's avonds eten we bij Henk lekkere hamburgers, mega groot en super lekker. Het is onze laatste avond. morgen gaan we camper ophalen en gaan een stukje noordelijker om naar de Australian zoo te gaan. Het camper bedrijf heeft het erg druk en we moeten lang wachten. We nemen vast afscheid van Henk. We zien elkaar morgen weer nadat we bij de Australian zoo zijn geweest. We hebben een camping geboekt voor de nacht zodat we op tijd naar het park kunnen. Het heeft de hele nacht geregend en 's morgens regent het nog. Na het ontbijt en de douchebeurt gaan we op,weg naar het park vna Steve Irwing, de krodillenman die in 2006 overleed door een pijlstaartrog. Het park is echt fantastisch, ruim opgezet en komt niet zo commercieel over als een paar andere parken die we al gezien hebben. Er lopen verzorgers rond met dieren waar je mee op de foto mag en die foto mag je dan zelf maken. Je hoeft ze dus niet meer te kopen en dat is ook weleens prettig. De koala's zijn lekker wakker en actief en ook de andere dieren zijn actief. Het is inmiddels wel droog maar het is niet al te warm en dat is lekker voor de dieren. De show is erg leuk met papegaaien, arends, slangen en natuurlijk een krokodil. Het is erg mooi opgezet en ze vertellen veel over de dieren en we konden merken dat er veel liefde is voor de dieren. We besluiten ook nog naar dierenziekenhuis te gaan en zien daar een white flying fox, een vleermuis die bijna geen pigment heeft en erg zeldzaam zijn. Deze is een jong met nog dons en was uitgedroogd. Hij of zij gaat het wel redden. Er worden veel jonge kangoeroes binnengebracht die door auto's zijn geraakt. Een daarvan is nog zo jong dat de oren nog vastgeplakt zijn op het hoofdje en de oogjes daar voor het eerst open gaan. Het beestje heeft zijn pootje gebroken en de moeder is overleden. Het pootje is in het gips gezet en krijgt een stoffenbuideltje en wordt dan door een verzorgster meegenomen en verzorgd en dan is het afwachten of dit kleintje het gaat redden. Bijzonder om te zien. Een mooie dag. We gaan nu weer richting het zuiden en gaan langs Henk om afscheid te nemen.... tenminste dat was de bedoeling maar we blijven overnachten bij hem op de oprit, want er is geen campingplek meer te vinden. We eten gezellig pizza bij Henk en het geeft mij de gelegenheid om dit blog nog te schrijven. Morgen gaan we echt verder hoor.